بیماری ریشه سرخی پیاز

یکی از بیماری های قارچی ، بیماری ریشه سرخی پیاز است که گیاهان هم خانواده پیاز، مثل سیر، موسیر و تره را نیز در بر می گیرد. این بیماری در اثر قارچ phomaterrestris ایجاد می شود.

به دلیل رنگ قرمز تا بنفش ریشه‌ها، شما می‌توانید گیاه آلوده به بیماری را به‌راحتی تشخیص دهید. این بیماری تنها تعدادی از ریشه‌ها یا حتی همه آن‌ها را آلوده می‌کند. بنابراین، شدت بیماری بستگی به میزان آلودگی خاک دارد. تیم تحقیق و توسعه شرکت نوبهاران شیمی سپاهان این محتوای آموزشی را گردآوری کرده است. در این محتوا اطلاعات بسیار مفیدی درباره بیماری ریشه سرخی پیاز ارائه می‌کنیم و در ادامه به آن می‌پردازیم.

علائم بیماری

کی از علائم بارز ریشه سرخی پیاز این است که برگ‌های اولیه گیاه از رأس زرد می‌شوند و این زردی به سمت پایین ادامه پیدا می‌کند. سپس برگ‌ها قهوه‌ای می‌شوند و در نهایت واژگون می‌افتند. همین روند برای برگ‌های بعدی هم تکرار می‌شود و آن‌ها نیز به همان ترتیب خشک و واژگون می‌افتند.

پیاز آلوده برگ‌های کمتری تولید می‌کند، زودتر غده می‌دهد و غده‌های کوچکتری تشکیل می‌دهد. ریشه‌های آلوده ابتدا صورتی می‌شوند، سپس قرمز می‌شوند و در نهایت به رنگ بنفش درمی‌آیند. این پیازها مرتب ریشه‌های تازه تولید می‌کنند، اما قارچ بیماری فوراً ریشه‌های تازه را آلوده می‌کند و در نتیجه توان گیاه برای جذب مواد غذایی کاهش می‌یابد.

وقتی شدت آلودگی زیاد باشد، پیاز زودتر می‌رسد و کشاورز می‌تواند آن را به راحتی از زمین بیرون بیاورد. بیماری می‌تواند پیاز را در هر مرحله از فصل رویش درگیر کند، اما علائم بارز هوایی روی برگ‌ها معمولاً از نیمه دوم اردیبهشت و هم‌زمان با گرم شدن هوا ظاهر می‌شود.

این موضوع نشان دهنده آلودگی ریشه های پیاز به بیماری ریشه سرخی است که در قسمت های هوایی بلاخص برگ ها به راحتی قابل مشاهده است.

میزان توسعه بیماری

توسعه بیماری بستگی به میزان آلودگی خاک مزرعه دارد. البته عوامل دیگیری نظیر دما، رطوبت و نوع خاک، زمان کاشت و نوع پیاز در ایجاد بیماری نقش بسزایی دارند.

وقتی دمای خاک در زمان کاشت بیش از ۲۰ درجه سانتی‌گراد باشد، بیماری در مراحل اولیه رشد پیاز شدت بیشتری می‌یابد. خشک شدن زمین و وجود خاک شنی نیز شدت بیماری را افزایش می‌دهد.

علت این موضوع آن است که قارچ عامل بیماری هوازی است. با کاهش رطوبت خاک، اکسیژن بیشتری در دسترس قارچ قرار می‌گیرد و رشد و نمو آن تقویت می‌شود. در خاک‌های شنی نیز آب پس از آبیاری سریع فروکش می‌کند. در نتیجه شرایط برای گسترش بیماری فراهم می‌شود.

روش های پیشگیری

• از کشت مکرر پیاز و گیاهان هم خانواده شامل تره، سیر و غیره در مزرعه پرهیز شود. چون نه تنها موجب تشدید بیماری خواهد شد، بلکه سایر عوامل پوسیدگی ریشه و طَبق پیاز بلاخص قارچ فوزاریوم را نیز افزایش خواهد داد.
• رعایت تناوب زراعی به خصوص با گندم و جو. در غیر این صورت می توان سایر محصولات سبزی و صیفی را در تناوب با گندم و جو حداقل به مدت چهار سال گنجانید.
• کشاورزان باید از کشت پیاز در مزارعی که قبلاً یونجه داشته‌اند، خودداری کنند.
• اگر ذرت قبلاً در زمین کشت شده و ریشه‌های آن صورتی یا قرمز باشند، کارشناسان توصیه می‌کنند در این زمین پیاز نکارید.
• تسطیح کامل زمین در زمان کاشت به صورتی که زمین به طور یکنواخت آبیاری شود.
• دوری جستن از کشت پیاز روی مرزها و در مجاورت آنها
• وقتی رطوبت کافی را متناسب با شرایط خاک حفظ کنید، شدت بیماری به‌طور چشمگیری کاهش می‌یابد.
• رعایت بهداشت مزرعه از قبیل عدم انتقال آب، خاک و ادوات کشاورزی از مزارع آلوده به مزارع سالم

به شما خواننده گرامی توصیه می کنیم مطلب همه چیز در مورد آب و سیب زمینی  را مطالعه کنید!